SUNNY-SIDE UPدیدن واکنش مثبت مردم به مافن و کلوچه‌های من برایم شادی‌آور بود. ارتباطی که بین غذا و احساس شادی در زمانی که به همراه خانواده‌ام بودم، دوباره به زندگی روزمره‌ام بازگشته بود. اینبار این من بودم که غذاها را می‌پختم و به این کار به شدت علاقه‌مند شده بودم. کاستاریکا را ترک کردم تا در مدرسه آشپزی با قواعد علمی و تکنیک‌های آشپزی و شیرینی‌پزی آشنا بشوم. عادت آزاردهنده سابقم موقع مالیدن کره روی نان تست حالا تبدیل به یک مزیت شده بود. این خصیصه همیشه جز هویت من بوده و هست که به فراتر از تهیه و اتمام درست کردن یک دستور فکر کنم. به این موضوع فکر کنم که چطور یک نفر از این غذا می‌تواند لذت ببرد؟ چه راهی وجود دارد که مطمئن شویم یک نفر در حال تجربه کردن بهترین روش خوردن این غذاست؟ به عنوان مثال، در برنامه نبرد کیک‌ها، اگر لایه‌های کیک بایکدیگر مساوی نباشند یا یک لایه از بقیه لایه‌ها خامه بیشتری داشته باشد، هر برش کیک شما به یک اندازه نخواهد بود. توجه من به جزئیات برای همه‌ی شرکت‌کنندگاه آخر و عاقبت خوشی ندارد ولی حتی بین آن‌هایی که مانند من دارای چنین وسواسی نیستند نیز یک خصیصه خیلی مهم‌تر وجود دارد و آن این نکته است که آن‌ها می‌خواهند چیزی درست کنند که باعث شادی مردم بشود.
|
