Mocktails


پیشگفتار

من از پانزده سالگی با مشروبات الکلی سر و کار داشته‌ام و در هجده سالگی مشروبات الکلی مثل الان روی من تاثیر زیادی نمی‌گذاشت. من در محیطی بزرگ شده‌ام که به مشروبات الکلی بهای زیادی می‌دهند. این اهمیت به این دلیل بود که مشروبات الکلی جایگاه دیرینه‌ای در فرهنگ غذایی سوئد دارند و برای همه‌ی سوئدی‌ها محبوب و عزیز هستند. یک وعده غذای معمولی سوئدی از چهار غذای کوچک با سس شیرین و ترش تشکیل شده است و در پایان با یک دسر موز سرخ شده à la mode.

والدین من از هنگ‌کنگ به سوئد آمدند تا شانس خود را در دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ امتحان کنند. دلیل موفقیت آن‌ها، رستوران چینی و سرگرمی‌های موسیقیایی در یک شهر صنعتی در استان دالارنا/دالکارلیا بود. در آن کافه، من با همه خوانندگان دهه ۹۰ آشنا شدم و یاد گرفتم که یک گروگ (grog) را مخلوط کنم. پس از آن جهان مرا به سمت شغل بارتندینگ در استکهلم، لندن، نیویورک، بارسلونا برد. در طول این سفر، گروگ به تدریج به کوکتل تبدیل شد، در حالی که من خودم را از یک آدم الاف اهل دالکارلیا به یک آدم نرد تبدیل کردم، یک آدم قلابی اهل غذا و نوشیدنی. من آن‌قدر نرد و درسخوان هستم که از KTH (Kungliga Tekniska Högskolan—موسسه سلطنتی فناوری) مدرک کارشناسی ارشد در مهندسی شیمی گرفتم، نه به این دلیل که می‌خواستم در فناوری نانو فعالیت کنم، بلکه به دلیل غذا و نوشیدنی که در خالص‌ترین کاربرد شیمی است، فقط همین. در طول این سال‌ها عناوینی مانند میخانه‌دار، شراب‌دار و سفیر باکاردی را بر عهده داشته‌ام و در سال ۲۰۱۶ توسط انجمن بارمن‌های سوئد به عنوان مبتکر سال انتخاب شدم.

من کارم را دوست دارم، اما الکل به خودی خود هرگز جذابیت اصلی برای من نبوده است. این تجربه‌ای است که می‌توانم داشته باشم و به مهمان ارائه کنم که برای من الهام‌بخش نیز هست. این مهارتی است که من همیشه می خواستم آن را توسعه دهم. بسیاری از تجربیات مورد علاقه من در مورد غذا و نوشیدنی بدون الکل بوده است. احتمالاً به این دلیل است که این رویداد در فرهنگ‌هایی اتفاق افتاده‌است که در آن‌جا الکل به اندازه زندگی در سوئد برجسته نیست. با این حال، در سوئد، جشن‌ها، روزهای تعطیل و دیگر مناسبت‌های جشن معمولاً با مصرف الکل همراه هستند، چه در خانه میزبان شام باشیم و چه به مهمانی دعوت شده باشیم.