THE ELEMENTS OF PIZZA

محبوبیت لمباردی موجب تأسیسپیتزافروشی‌های دیگری توسط کارکنان پیشین آن شد: پیتزافروشی توتونو به سبک ناپلی در جزیرۀ کنی (1924) پیتزافروشی جان در خیابان بلیکر (1929) و پیتزافروشی پاتسی در هارلم (1933). این مکان‌ها نشان‌دهندۀ محل تولد پیتزافروشی‌های به سبک خانوادگی در آمریکا بودند، درحالی که پیتزا در ناپل همچنان غذایی خیابانی بود. مهاجران ایتالیایی در آرزوی غذا‌ی سرزمین مادری‌ و کسب‌وکار خودشان بودند و نیویورکی‌های خارج از جامعۀ مهاجران کم‌کم فهمیدند که این غذا‌ی قومی، چیزی جدید که آن‌ را «پیتزا» می‌نامیدند، بسیار خوشمزه است. این مهاجران با پیتزای‌شان خود را به جهان معرفی کردند. اما این کار زمان‌بر بود. پیتزافروشی‌های نیویورک در اوایل قرن بیستم بیشتر به اجتماعات ایتالیایی خودشان خدمات می‌دادند. پیتزا تا پیش از جنگ جهانی دوم در نیویورک به محبوبیت چندانی دست نیافت.