THE ELEMENTS OF PIZZAوقتی قرار است پیتزایی مناسب سطح درآمد عموم مردم پخته شود، خب طبیعیست که از مواد با کیفیت پایین تر ولی به صرفه تر استفاده شود، اما همچنان گران نبودن صرفاً به معنی بی کیفیت بودن نیست. اما بنظر من مواد بی کیفیت یک حقیقت غیرمنصفانه است. میدانیم که اغلب افراد از آرد خوب کاپوتو استفاده می کردند و آیا ما چیزی درباره بد بودن گوجه و موزارلاهای آن زمان میدانیم؟ ممکن است از روغن ارزان قیمت استفاده کنند. نکته جالب درباره برادران سالوو و باقی افرادی که درباره شان می نوسم این است که گروهی از پیتزایولوهابا استفاده از مواد با کیفت شهرت خود را بدست آوردند. بطور خاص موادی مثل: گوجه فرنگی، سیر، پنیر، آویشن، ریحان و روغن زیتون. یک پیتزا مارینارای ساده با استفاده از مواد باکیفیت محلی فوق العاده می شود، خصوصاً اگر از خمیر خوبی تهیه شده باشد. به عنوان نمونه چیرو سالوو را در 50 Kalò را در نظر بگیرید. وی دارای گواهینامه از انجمن بهترین پیتزا ناپلی (AVPN) بوده اما به راستی کیفیت کار او از این هم بالاتر است؛ برای مثال سیر را از دره یوفیتا (Ufita) واقع در کامپانیا (Campania)، آویشن را از روستای کوهستانی آلبورنی (Alburni) در مجاورت سالرنو (Salerno) و روغن زیتون را از دون آلفونسو (Don Alfonso) 1890 در ساحل آمالفی (Amalfi) تهیه می کند. مسئله خنده دار این بود که یک پیتزافروشی کلاسیک و قدیمی در ناپل ،بیش از شصت و هشت نوع پیتزا با تاپینگ های مختلف سرو میکرد.برای مثال مورتادلا روی کرم پسته ولی در عجبم که پیتزافروشی هنوز در سرو پیتزای لذیذ دو دل بود. این نوع پیتزاپختن جزو فاجعه رسوم و سنت خانوادگیست،اما بنظرم بهترین شاخص برای این است که بفهمیم پیتزا چه میزان برایشان اهمیت دارد. |
