THE ELEMENTS OF PIZZAپیتزا قالبی آمریکایی، با نام مستعار پیتزا مربع، با نام مستعار پیتزا مامانبزرگاین همان نوع پیتزایی است که با خوردن آن در هایتسویل، مریلند بزرگ شدم. برادرم در جایی به اسم پیتزا پن کار می‌کرد، اما من طرفدار لدو بودم و به همین خاطر همیشه شام تولدم در آنجا برگزار می‌شد. پیتزا لدو خمیر ضخیمی نداشت، اما مطمئناً چرب و خمیر آن لایه‌ای بود، که بنظرم می توانست به دلیل وجود چربی خوک یا روغن شورتنینگ در آن باشد (لدو صحبت نمی‌کند). ضخامت پیتزا پپرونی زیاد بود و به شکل مربع برش داده شده بود. مثالی دیگر، رستوران زنجیره‌ای Buddy’s در دیترویت روی خمیر را ابتدا با پنیر پیتزا سپس با سس و دوباره با پنیر می‌پوشانند. پنیرها کاملاًً به لبه‌های پیتزا میرسند و باعث می‌شوند که لبه‌های پف کرده پیتزا مثل پنیر فریکو ترد شود و دور تا دور پیتزا را قاب‌گیری کند. باکیفیت‌ترین پیتزاهای مربعی با ظاهری پنیری و کشدار را در پیتزا بارAdrienne’s، و مغازه پیتزافروشی Prince Street Pizza، (که در آن به پیتزا مربعی پیتزای مامان بزرگ می‌گویند) می‌توانید پیدا کنید. می‌توانید هرکدام از این پیتزاهای قالبی را به اسم‌های پیتزا نونا (Nonna)، مادربزرگ و یا مربعی بنامید. خمیر آن به ضخامت پیتزا «سیسیلی» آمریکایی نیست، که تقریباً به ضخامت فوکاچیا است. پیتزای قالبی فورج ازجمله پیتزاهای قدیمی پنسیلوانیا است. سس حاوی پیاز است و برخی به آن پیتزای سرخ شده می‌گویند، زیرا چربی زیر خمیر، کف پای را سرخ می‌کند. اوه. |
