THE ELEMENTS OF PIZZAاستفاده از موزارلا با رطوبت کم من موزارلای خشک را برای پنیر بعد از پخت پیتزا دوست دارم. واقعا همینطوره کهپنیر برای طعم و بافت نمادین پیتزای آمریکایی است. پنیر موزارلای کم رطوبت حالت نیمه مایع، ذوب شده، گرم و کشدار خود را برای مدت بسیار طولانی حفظ می کند و اغلب نسبت به نوع تازه و پر از آب نمک، قهوه ای می شود. به همین دلیل است که باید پیتزای آمریکایی درست شده با این پنیر را پس از مدتی که از پخت پیتزا گذشت، بخورید – برخلاف پیتزای با موزارلای تازه، که واقعاً باید ظرف 10 دقیقه پس از پخت خورده شود. بافت آن به اندازه مزه موزارلای کم رطوبت مهم است. اگر وقتی به آن گاز می زنید، کشسانی و رشته ای ایجاد نکند، چیزی نیست. ماز کم رطوبت قبل از ریخته شدن روی پیتزا خرد می شود و به‌طور یکنواخت ذوب می شود تا پیتزا را در پنیری بی رنگ بین مایع و جامد غوطه ور سازد. موزارلای کم‌رطوبت با شیر کامل در مقایسه با موزارلای کم‌چرب یا شیر بدون چربی، جذاب‌ترین حس و غنی‌ترین طعم را می‌دهد. هر چه موزارلا زردتر باشد، احتمال کهنگی و شوری آن بیشتر است. انواع مختلف موزارلای کم رطوبت را امتحان کنید تا موزارلای مورد علاقه خود را پیدا کنید. به عنوان یک قاعده، من مارک های سفیدتر و تازه مانند کالابرو و لوساردو را برای پیتزاهای آمریکایی ترجیح می دهم. اگر از موزارلای کم رطوبت استفاده می کنید، پنیر خود را خرد کنید. با یک رنده جعبه‌ای مناسب فقط یک دقیقه طول می کشد. روی سوراخ های بزرگ رنده کنید. پنیر رنده شده ای که در فروشگاه پیدا می کنید دارای پوششی از نشاسته و مواد دیگری است تا از انباشته شدن آن جلوگیری کند و هزینه بیشتری نیز دارد. شما نمی خواهید آن را بخورید، نه؟ |
