کفیر محصولی است سنتی که برای اولین بار در قفقاز، منطقه کوهستانی در محل اتصال آسیا به اروپا، کشت شد، این ماده لبنی مانند ماست بوده ولی طعم قوی تری دارد. مردم قفقاز از این نوشیدنی ترش و کمی تلخ نسل های متمادی است به عنوان اکسیر عمر طولانی استفاده می کنند. کفیر هم مثل باقی غذایی که بوسیله تخمیر بدست می آید حاوی مقدار زیادی ویتامین های گروه B، باکتری های مفید، آنزیم های غذایی و آنتی اکسیدان ها است.

یکی از مواد سازنده کفیر، کفیران است که نه تنها باعث طعم و ظاهر نرمی در دهان می شود، بلکه اکثر مواد مغذی را نیز در خود نگه داری می کندد. کفیر برخلاف باقی محصولات تخمیری نیاز به کلنی همزیستی از باکتری ها و مخمرها (SCOBY) دارد، که به آن دانه کفیر هم می گویند. برخلاف اسمشان،دانه های کفیر غلات نیستند، بلکه آنها کلکسیونی از باکتری ها و مخمرهای مفید هستند که در ماتریکسی از پروتئین‌ها، کربوهیدرات‌ها و چربی‌ها در کنار هم قرار دارند.

بافتی شبیه ژلاتین و مانند پنیر کاتیج حالتی مچاله دارد. اگر به صورت متمادی و پشت سرهم کفیر بسازید، دانه های آن هم تقسیم شده و افزایش خواهد یافت. همیشه به میزان لازم و با نسبت مناسب از دانه کفیر به همراه شیر استفاده کنید و دانه های اضافی را به کسانی که به آن نیاز دارند بدهید. کفیر جامد یا چسبناک انتخاب خوبی به عنوان نوشیدنی است؛ اما شما می توانید آن را جایگزین ماست در اسموتی هایتان کنید. من اکثراً از کفیر به جای باترمیلک استفاده می کنم. کمی عسل می تواند به کم شدن خاصیت و طعم اسیدی آن کمک کند.

حدوداً 1 ليتر درست مي‌شود