در روزهای تاریک سال، تربچه زمستانی را به‌صورت دانه‌ای می خرم. هنگامی که در انبار ریشه خنک نگهداری می شوند، به خوبی در کمد بیرونی، زیرزمین یا گاراژ، پوشیده از خاک، و عایق بندی شده با یک لایه قدیمی ذخیره می شوند. من مقدار زیادی را تخمیر می‌کنم، اما بقیه را برای پخت و پز صرف می‌کنم: یا با نمک و فلفل تفت می‌دهم یا روی اجاق تفت می‌دهم تا باد کنند.

تربچه هندوانه، دایکون، تربچه آلو بنفش و دوگورنا همگی خوب هستند. تربچه های زمستانی پوست ضخیم تری نسبت به تربچه های بهاری دارند، اما وسوسه نشوید که پوست آنها را جدا کنید زیرا رنگ آنها می تواند بشقاب شما را با جذابیت خود روشن کند. در بهار، زمانی که تربچه‌های ملایم‌تر و لطیف‌تر به مزارع منطقه می‌رسند، من همین غذا را از چری بله کوچک، پینک بیوتی و تربچه‌های بلند صبحانه فرانسوی آماده می‌کنم.