وستون پرایس، بومی کانادا، در اوایل قرن بیستم در کلیولند، اوهایو، به دندان‌پزشکی مشغول بود. در آنجا او مستقیماً شاهد ورود غذاهای فرآوری شده به رژیم غذایی آمریکایی و آسیبی بود که بر سلامت مردم و به‌ویژه کودکان وارد کردند. دکتر پرایس با تعهد به یافتن علت پوسیدگی شدید دندان، ناهنجاری‌های کام و دیگر نگرانی‌های سلامتی که در عمل‌های خود مشاهده کرد، سفرهای متعددی را آغاز کرد که او را به مناطق دورافتاده‌ای از جهان هدایت کرد، جایی‌که مردم هنوز به رژیم غذایی بومی خود از غذاهای سنتی، محلی و فرآوری نشده متکی بودند.

او غذاهایی را که مردم مصرف می‌کردند و نحوۀ تولید آن‌ها نه‌تنها در مزرعه، بلکه در آشپزخانه نیز تهیه می‌شد را ثبت کرد و برای تجزیه‌و‌تحلیل محتوای مواد مغذی آن‌ها وقت گذاشت. درحالی‌که رژیم‌های غذایی سنتی مردمانی که او مطالعه کرد، به‌طور چشمگیری بر اساس در دسترس بودن غذاها متفاوت بود، همۀ آنها شباهت‌های قابل توجهی داشتند.