این بار هم کارخانۀ لبنیات پس از پنج ماه استراحت برای سهام‌داران خود بازگشایی می‌شود. شیر و خامه در همان چند ماه اول به‌وفور می‌رسد، قبل از اینکه در ماه نوامبر عرضه شود؛ زمانی‌که شیر گاوها طی دوران بارداری خشک می‌شود و آنها دره را ترک می‌کنند تا زمانی‌که علف‌ها دوباره سبز شوند. خامه در شیشه‌های 2 لیتری سردشده تا بالای شیر بالا می‌رود و خطی از خامه تشکیل می‌دهد که گاهی ضخامت آن به 5 اینچ می‌رسد.

گاهی خامه آن‌قدر غلیظ است که نمی‌ریزد؛ بلکه باید آن را با قاشق بردارید. بعداً، با رشد گوساله‌ها و رسیدن تابستان، شیر کمی تغییر می‌کند – خط غلیظ و چسبناک خامه در آن کوزه‌های سرد شیر هفته‌به‌هفته کمی باریک می‌شود. در اواسط پاییز، پیمانۀ خامۀ غلیظ کمیاب می‌شود و با نزدیک شدن به زمستان و استراحت گاوها، شیر به‌طور کلی ناپدید می‌شود. مطمئناً دل‌مان برای شیر تنگ شده است، اما کمتر از آن چیزی است که فکرش را می‌کنید.

اگر وظیفه‌شناس بوده باشم، آن‌قدر کره و پنیر درست کرده‌ام که تا زمانی‌که گاوها با گوساله‌های جدیدشان در فصل بهار به مرتع برگردند، دوام بیاورم. من و شوهرم اغلب پسر کوچک‌مان را داخل ماشین می‌گذاریم و چند مایلی به‌سمت لبنیاتی می‌رویم تا جرسی‌ها وگورنزی‌های چشم‌شهلایی را ببینیم که با خوشحالی با گوساله‌های‌شان روی چمن‌های سبز زیر آسمان آبی درخشان آلپ می‌چرند.